Zadkine is na een grondige renovatie klaar voor de toekomst. De school is succesvol opgeleverd en met enthousiasme in gebruik genomen door leerlingen en leraren. Het moderne gebouw van staal, beton en glas is in 1970 namelijk door Dura Aannemingsmaatschappij zelf gebouwd. Dat maakte het extra leuk om het pand – ruim 45 jaar na dato – weer naar de eisen van deze tijd te brengen. Eerder renoveerde Dura Vermeer het naastgelegen deel voor het Grafisch Lyceum. Het Technikon-gebouw blijft voor ons een van de parels van Rotterdam.
Zadkine bouwt aan de toekomst van leerlingen, en doet dat in de voetsporen van de grote beeldend kunstenaar die zo duidelijk zijn stempel op Rotterdam heeft gedrukt, Ossip Zadkine. Net als Zadkine’s beeld, de verwoeste stad, is ook Dura Vermeer onlosmakelijk verbonden met Rotterdam. Vooral na de Tweede Wereldoorlog hebben we veel gebouwen neergezet, die we zo’n halve eeuw later soms weer in hun oude glorie terugbrengen. Zo werkten we aan de Kunsthal, de Westerlaantoren, het Groothandelsgebouw, het Unilever kantoor, het Wilhelminahof op de Kop van Zuid, de Lijnbaan, en aan het Technikon-gebouw. Het is speciaal om in deze stad onze handtekening terug te mogen vinden.
Zorg voor toekomst
Het was dan ook speciaal om aan de slag te gaan in het Technikon-gebouw. Niet alleen vanwege het verleden, maar ook vanwege de toekomst. Projectleider Norbert Lansbergen die de renovatie heeft begeleid, kijkt met trots terug: “Als familiebedrijf bouwen en renoveren wij al generaties lang met zorg voor de toekomst. Daarom vinden we het leuk als we een goede en duurzame basis mogen neerzetten voor een nieuwe generatie scholieren. Het Technikon-gebouw is na de renovatie weer zo goed als nieuw. Een school waar leerlingen en medewerkers zich weer prettig voelen, en dat heeft een positieve invloed op werk- en leerprestaties. Want dat is ons uiteindelijke doel: een gezonde en toekomstbestendige school opleveren. We zijn trots dat we daaraan ons steentje hebben mogen bijdragen.”
Strakke planning
Het gebouw is aangepakt terwijl het in gebruik bleef. “Dat is niet eenvoudig, want terwijl wij het gebouw casco aan het strippen waren, bleven elke dag duizenden leerlingen praktijkonderwijs volgen. Als ergens een examen werd afgenomen, moest het stil zijn,” aldus Lansbergen. De ateliers, kapsalons, bakkerijen en lokalen moesten gewoon toegankelijk blijven. Dat vraagt om nauwe samenwerking, een hele strakke planning en een sterk gefaseerde uitvoering. Het oude restaurant hebben we bijvoorbeeld pas gesloopt toen het nieuwe af was. We werkten met één groot flexibel schuifplan.” Met succes; toen het schooljaar weer begon, kon iedereen weer gewoon aan de slag.
Zelf beoordelen? Dat kan hier op de Happy Building Index.
Bron: Dura Vermeer
